کد مطلب:106980 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:153

حکمت 282











[صفحه 663]

(حتی) اگر خداوند در برابر نافرمانی خود، وعده ی عذاب نداده بود، برای سپاس از نعمتهایش واجب بود نافرمانی نكنند). چون شكر نعمت، در گفتار و رفتار مطابق هم، عقلا واجب است، ترك معصیت هم كه ملازم با طاعت واجبه است، آن هم واجب می شود، زیرا لازم واجب نیز واجب است. و مقتضای این سخن آن است كه اگر خداوند در برابر نافرمانی خود وعده ی عذاب نداده بود باز هم ترك معصیت به خاطر شكر نعمت واجب بود، تا چه رسد كه وعده ی عذاب هم برای نافرمانی داده است، بنابراین به طریق اولی باید ترك معصیت كرد.


صفحه 663.